Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg (Rigas Debesbrauksanas latviesu pareizticigo baznica) opis i fotografije - Latvija: Riga

Sadržaj:

Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg (Rigas Debesbrauksanas latviesu pareizticigo baznica) opis i fotografije - Latvija: Riga
Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg (Rigas Debesbrauksanas latviesu pareizticigo baznica) opis i fotografije - Latvija: Riga

Video: Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg (Rigas Debesbrauksanas latviesu pareizticigo baznica) opis i fotografije - Latvija: Riga

Video: Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg (Rigas Debesbrauksanas latviesu pareizticigo baznica) opis i fotografije - Latvija: Riga
Video: Maskvos katedroje maldininkai švenčia stačiatikių Kalėdas 2024, Novembar
Anonim
Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg
Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg

Opis atrakcije

Do 1845. godine oko 120 Letonaca prešlo je na pravoslavlje, u vezi s čime je od episkopa Filareta u januaru 1845. zatraženo da dodijelim parohiju za obavljanje službi na latvijskom jeziku. Odgovor na peticiju primljen je u aprilu iste godine. Odlučeno je da se parohiji da grobna crkva u Rigi. Prva božanska služba, koju je vodio svećenik Jakov Mihajlov, dogodila se 29. aprila 1845. godine. Ovaj svećenik služio je u hramu do 1859.

Sveti sinod je 1842. godine dao dozvolu ocu Jakovu Mihajlovu da nadzire prevođenje pravoslavnih knjiga na letonski. U jednoj godini svog rada, otac Yakov je dodao više od 1500 ljudi u pravoslavlje. 1859. godine, nakon sahrane sveštenika Jakova Mihajlova, sveštenik Vasilij Reinhausen, sveštenik jaunpilske župe, pozvan je da služi u ovoj crkvi. Ovde je služio 20 godina.

1858. godine, Zastupnička crkva je odvojena od crkve Aleksandra Nevskog, a latvijska i ruska parohija su ujedinjene u jednu parohiju. Nakon ovog ujedinjenja, broj župljana se povećao na 1200 ljudi. Službe su se počele držati na mješovitom slavensko-latvijskom jeziku.

1867. godine, sredstvima koja je vlada osigurala za potrebe župe, izgrađena je druga grobna crkva, Voznesenskaya, predviđena za 500 ljudi. Krajem 1875. izbio je požar u Zastupničkoj crkvi, koji je uništio hram. 1879. posvećena je novoizgrađena Pokrovska crkva, nakon čega je ruski dio župe prešao u nju. Letonska parohija ostaje u crkvi Vaznesenja Gospodnjeg, gde se službe počinju služiti na letonskom.

Godine 1896. donesena je odluka o proširenju crkve Vaznesenja Gospodnjeg, budući da župa raste toliko da postojeća crkva ne može primiti sve župljane. Rekonstrukcija hrama izvedena je prema projektu biskupijskog arhitekte V. I. Lunskog. Godine 1909. crkva je snabdjevena električnom energijom.

U godinama sovjetske vlasti bila je aktivna crkva Vaznesenja Gospodnjeg, ovdje su se redovno služile službe, iako su pokušali zatvoriti hram. Od 1993. godine, zahvaljujući naporima upravitelja župe, kao i župljana koji daju donacije, u crkvi su se izvodili popravci i restauratorski radovi. Tokom obnove zamijenjeni su krov i centralni križ. Instalirano je novo zvono, zanimljiva je činjenica da je iznos potreban za njegovu kupovinu prikupljen u dvije nedjelje, i to baš onoliko koliko je zvono koštalo. Osim toga, zamijenjeni su vanjski prozori, a sistem grijanja zamijenjen je plinskim.

Prije nekoliko godina, nedjeljna škola je ponovo počela sa radom u hramu, a nastava se održava za različite starosne grupe. Osim toga, održavaju se tematski dječji kampovi tokom kojih djeca i roditelji uče, kipaju, crtaju, uče se brinuti jedni o drugima, planinariti i baviti se sportom. 2001. godine, tokom bogosluženja na praznik, primijećeno je da ikona Iveronske Majke Božje, smještena u ikonostasu, struji miro. 2007. obilježeno je 140 godina od izgradnje crkve Vaznesenja Gospodnjeg, a 2008. godine 140 godina od njenog osvjetljenja.

Fotografija

Preporučuje se: