Opis atrakcije
Manastir Valdai Iversky Bogoroditsky Svyatoozersky je pravoslavni muški manastir Ruske crkve. Osnovao patrijarh Nikon. Nalazi se 10 km od grada Valdai, koji se nalazi u regiji Novgorod.
1652., 25. jula, Nikon je stupio na patrijaršijsko prijestolje i rekao Alekseju Mihajloviču da namjerava osnovati manastir na Valdajskom jezeru. Aleksej Mihajlovič odobrio je patrijarhove planove, a iz riznice su izdvojena sredstva za izgradnju manastira.
1653. gradnja je započela na ljeto, a do jeseni su izgrađene dvije crkve sagrađene od drveta i spremne za posvećenje. Katedralna crkva osvećena je u čast Iberijske ikone, a topla crkva Svetog Filipa Moskovskog. Patrijarh, arhimandrit Dionisije, imenovan je za igumana manastira.
Prilikom prve posjete samostanu u izgradnji, patrijarh je odlučio preimenovati naselje Valdai u selo Bogorodskoye, osveštao Valdajsko jezero i nazvao ga Svetim. Osim prethodnog naziva, sam manastir se zvao "Svyatoezersky".
Pod patrijarhovim nadzorom, izgradnja kamenih monaških hramova i drugih zgrada započela je 1653. godine. Novostvoreni manastir osveštao je sam Nikon. U februaru 1654. godine, po Nikonovoj naredbi, mošti Jakova Borovičkog, koje su se čuvale u Borovičkom manastiru, prenete su u ovaj manastir. Godine 1654., u svibnju, dodijeljena je kraljevska povelja koja je Valdajsko jezero s otocima, kao i druga imanja, dodijelila samostanu.
Godine 1655. braća iz oršavskog Kuteinskog manastira preselila su se u manastir. Monasi su se preselili na novo mesto sa svom imovinom, kao i u štampariju. Preseljenjem monaha iz manastira Kuteinski u manastir, postavljen je početak razvoja štamparstva i uvezivanja knjiga.
1656. završena je izgradnja Uspenske katedrale. U prosincu iste godine, naime 16., katedrala je osvećena. Zajedno sa patrijarhom, na proslavu je stiglo sveštenstvo iz različitih eparhija Rusije. Katedrala se ističe svojom jednostavnošću i monumentalnošću arhitektonskih oblika.
Početkom 18. stoljeća manastir je propao. U periodu od 1712. do 1730. godine, ona je sa svom imovinom i raspoloživim zemljištem dodijeljena Lavra Aleksandra Nevskog, koja se gradila. Kasnije, 1919. godine, samostan je pretvoren u Iberijski radnički artel, koji je brojao sedamdeset ljudi i posjedovao 5 hektara monaške zemlje, kao i 200 hektara voćnjaka, oranja, povrtnjaka i pašnjaka.
Monaška zajednica je 1927. likvidirana, a Iberijska ikona odneta u nepoznatom pravcu. Kasnije su na teritoriji samostana postojali muzej, radionice, dom za invalide, stvoren za učesnike rata, škola za djecu oboljelu od tuberkuloze.
U prošlom stoljeću, sedamdesetih godina prošlog stoljeća, na ovom je otoku osnovano selo, a na teritoriji samostana nalazio se rekreacijski centar. Početkom 90 -ih godina dvadesetog stoljeća, samostan koji je bio u zapuštenom stanju, prenet je u Novgorodsku biskupiju. Godine 1998. nadbiskup Lav je osveštao Bogojavljensku crkvu. Božanske službe su nastavljene u katedrali Uznesenja. Krajem 2007. završena je složena obnova manastira.
Ne tako davno, 2008. godine, patrijarh Aleksej II preimenovao je Uspensku katedralu u katedralu u čast Iverske ikone Majke Božje. U travnju 2008. godine odlučeno je pozlatiti kupole Iverske katedrale. U januaru 2011. završena je restauracija freskopisa Uspenske katedrale, u oltaru i po cijelom hramu, sve do donjeg sloja.
Postoji mali muzej posvećen patrijarhu Nikonu koji govori o osnivanju i razvoju manastira.
