Crnogorski glavni grad, za razliku od primorskih odmarališta u Crnoj Gori, nije toliko popularan među turistima. Privlače ih jadranska kupališta, gdje sezona kupanja počinje početkom svibnja i traje do posljednjih dana listopada. Ljubitelji izleta lete u glavni grad, koji su proučili šta se sve može vidjeti u Podgorici, i odlučili su se upoznati sa znamenitostima glavnog grada zemlje.
Nažalost, Drugi svjetski rat donio je mnogo razaranja na Balkan, a na teritoriji Crne Gore ima vrlo malo srednjovjekovnih građevina. No, što se tiče zanimljivih izleta, lokalne turističke agencije spremne su dati kvotu stranim konkurentima, jer stanovnici Crne Gore znaju i vole primiti i ugostiti goste.
TOP-10 atrakcija Podgorice
Skadarsko jezero
Nacionalni park "Skadarsko jezero" formiran je 1983. godine i brzo je postao jedna od najpopularnijih atrakcija u blizini Podgorice. Najljepši rezervoar u stanju je zasititi utiscima svakog ljubitelja prirodnih krajolika, jata ptica i uzbudljivog i učinkovitog ribolova.
Jezero se nalazi na teritoriji Crne Gore i Albanije i veoma je impresivno svojim fizičkim karakteristikama:
- Njegova površina ogledala je gotovo 400 četvornih metara. km. ljeti i više od pet stotina - tokom proljetne poplave. Crna Gora ima dvije trećine rezervoara.
- U davna vremena jezero je bilo dio Jadranskog mora, a danas ih razdvaja mala prevlaka.
- Dužina oboda jezera je skoro 170 km, od čega je 110 u Crnoj Gori.
- Duž crnogorske obale postoji nekoliko velikih i malih ostrva.
- Maksimalna dubina rezervoara doseže 60 m, ali u prosjeku nije veća od 6 m.
- U jezero se ulijeva šest rijeka, koje zajedno sa podzemnim izvorima pomažu da se voda obnovi najmanje dva puta godišnje.
Stanovnici primorskih sela rado nude turistima izlete brodom uz jezero. Možete unajmiti običan čamac, motorni čamac ili jahtu. Za ljubitelje ribolova organizirani su izleti na jezero sa štapovima. Dozvole za ribolov prodaju se od specijalizovanih predstavnika Ministarstva nacionalne ekonomije Crne Gore. Ljubitelji foto lova rade svoje omiljene stvari na živopisnim obalama jezera, a posmatrači ptica i drugi koji nisu ravnodušni prema pticama mogu pogledati desetine vrsta rijetkih i jednostavno prekrasnih ptica.
Manastiri Skadarskog jezera
Na obalama najvećeg rezervoara u Crnoj Gori pronaći ćete nekoliko drevnih arhitektonskih znamenitosti koje su, na sreću, preživjele tokom rata i kasnijih političkih preokreta.
Najstariji manastir osnovan je na ostrvu Starčevo davne 1376. Otprilike u isto vrijeme na ostrvu Beška sagrađena je grobnica Georgija Balšiča i njegove supruge. Lord Zeta je postao poznat po svojim vojnim podvizima i želji da ujedini sve zetske zemlje.
Nekoliko hramova sa grobovima u XIV vijeku. izgrađena na ostrvima Beška, Moračnik i Starčevo i drugi predstavnici dinastije Balšič. Osnivač ove plemićke porodice, koja je vladala u kneževini Zeti i Albaniji, bio je Balsha I.
Nešto kasnije na otoku Vranjini pojavio se arhitektonski kompleks izgrađen za vrijeme vladavine druge dinastije. Černojevići su vladali kneževinom u drugoj polovini 15. stoljeća.
Drevni samostan na padini planine Odrinske u delti rijeke Morači osnovan je u prvoj trećini 15. stoljeća. Manastir Kom i danas je aktivan, mjesto privlačenja pravoslavnih hodočasnika na Balkanu.
Katedrala Svetog Vaskrsenja
Podgorički glavni hrišćanski hram pojavio se nedavno u glavnom gradu Crne Gore. Prvi kamen u temeljima Katedrale Vaskrsenja Hristovog položen je 1993. godine. Predrag Ristić postao je arhitekta i autor projekta. Radovi su se nastavljali više od 20 godina, a 2014. godine hram je osvećen povodom 1700. godišnjice Pravilnika o slobodi vjeroispovijesti objavljenog u Milanu.
Stručnjaci za crkvenu arhitekturu primjećuju da je katedrala jedna od najzanimljivijih modernih vjerskih građevina na Balkanu. Na maštu arhitekte očigledno su uticali pogledi crkve Svetog Tripuna u Kotoru, kao i tradicija romaničkog i vizantijskog stila.
Unutrašnjost hrama bogato je ukrašena slikama, ikonama, umetnutim mramornim podovima i drvenim rezbarijama.
Saborni hram Svetog Vaskrsenja je sjedište Mitropolije crnogorske.
Manastir Ostrog
30 km sjeverozapadno od Podgorice možete pogledati stari manastir osnovan u 17. vijeku. Njegova glavna relikvija su relikvije svetog Vasilija Ostroškog, koji je bio cijenjen kao čudotvorac. Nakon progona Turaka nastanio se u manastiru i pretvorio Ostrošku pećinu u pravi manastir. Sveti Vasilije sa podvižnicima i učenicima sagradio je Crkvu Uzvišenja Krsta na teritoriji samostana i obnovio hram Vvedensky. Tako je Ostrog postao jedno od središta kršćanstva na Zapadnom Balkanu.
Manastir se sastoji od starog gornjeg dijela, ugrađenog u stijensku nišu, i donjeg, kasnije osnovanog i posvećenog relikvijama sv. novomučenik Stanko. Bio je to 12-godišnji dječak kojem su osmanski osvajači odsjekli ruke jer im Stanko nije htio otpustiti sveti križ.
Do tamo: taksijem ili iznajmljenim automobilom iz Podgorice autoputem E762.
Carev most
Nedaleko od manastira Ostrog nalazi se još jedna prekrasna crnogorska znamenitost do koje je lako doći iz Podgorice. Prelaz preko rijeke Zete i njene doline izgrađen je 1894. godine na račun ruskog cara Aleksandra III. Jedan od najljepših mostova u regiji ima dužinu od 270 m i predstavlja lučnu konstrukciju napravljenu od kamena sa 18 raspona. Najviša visina Carevog mosta je 13 m. Zapravo, prijelaz se baca ne samo i ne toliko preko rijeke koliko kroz veliku isušenu močvaru nastalu duž njegovih obala.
Tesani kameni most pojavio se nakon oslobađanja obližnjeg grada Nikšića od Turaka. Princ Nikola, koji je tada vladao zemljom, odlučio je izgraditi pouzdan put od Nikšića do Podgorice. Za to je bio potreban most preko Zete, koji je postao dio staze.
Izgradnja je povjerena Josipu Sladi, poznatom urbanisti i arhitekti. Posao je završen u roku od 6 mjeseci, što je postalo svojevrsni rekord. Smrtonosnom nesrećom, na dan otvaranja prelaza, pokrovitelj njegove izgradnje, ruski car Aleksandar III, nadimka Car-mirotvorac, umro je u svojoj rezidenciji u Livadiji.
Manastir Daibabe
Pravoslavni manastir, koji je 1897. godine osnovao monah Simeon Daibabski, nalazi se 4 km od Podgorice. Tih dana pastir Petko video je ukazanje učenika Svetog Save Srpskog, koji je u snu zamolio lokalnog stanovnika da sagradi manastir na mestu njegovog poslednjeg počivanja. Tako je nastala manastirska crkva posvećena Uspenju Bogorodice, a zatim i druge zgrade manastira. Manastir takođe posjeduje nekoliko pećina i izvor vode, cijenjen kao ljekovit.
Starinci tvrde da su pećine sa zidnim slikama postojale na ovom mjestu čak i u vrijeme kada se kršćanstvo tek počelo širiti na Balkanu.
Sahat -kula
Na popisu nekoliko zgrada koje su preživjele iz vremena osmanske vladavine i preživjele bombardovanje Drugog svjetskog rata nalazi se i Sahat kula koja se u glavnom gradu Crne Gore naziva Sahat Kula.
Priča kaže da je toranj sagradio 1667. godine plemeniti i bogati gradski stanovnik Aji -paša Osmanagich. Konstrukcija je toranj visok 19 metara, kvadratnog oblika u tlocrtu, izrađen od sivog kamena. Sa jedne strane nalazi se sat. Četiri lučna prozora pružaju pogled na Podgoricu, a vrh je okrunjen metalnim krstom.
Pokret su pokrenuli livnici tvornice Pietro Colbahini u Bassano del Grappa, Italija. Sat je na toranj postavljen 1890. Otprilike u isto vrijeme na njegovom vrhu pojavio se križ koji je za stanovnike grada simbolizirao konačnu pobjedu nad turskim osvajačima.
Milenijumski most
13. jula 2005. godine u glavnom gradu Crne Gore svečano je otvoren most koji povezuje Bulevar Ivana Černojeviča sa novim urbanim područjima koja se nalaze na drugoj obali rijeke Morače. Prelaz je dobio ime Milenijumski most i sada se smatra jednom od savremenih atrakcija Podgorice. Sa mosta možete pogledati grad i diviti se panorami otvaranja. Konstrukcija je žičana konstrukcija sa stubom koji se uzdiže 57 m iznad kolovoza. Desetak kabela velike čvrstoće drži most preko rijeke, a 24 protuutega održavaju strukturu u ravnoteži. Dužina prijelaza je 140 m.
Projektant mosta, Mladen Ulitsevich, uzeo je u obzir interese pješaka prilikom stvaranja prijelaza, a preko Morache na novom milenijumskom mostu možete prijeći ne samo automobilom.
Dajbabska gora
Još jedna moderna znamenitost Podgorice, čiju fotografiju krase turistički vodiči za Crnu Goru, pojavila se u glavnom gradu 2011. Kulu Dajbabska Gora izgradila je Agencija za elektronske komunikacije i brzo je postala ne samo lokalno arhitektonsko obilježje, već i predmet revizijskog postupka u slučaju zloupotrebe budžetskih sredstava. Za izgradnju tornja potrebno je tri puta više od planiranog - 6 miliona eura.
Međutim, turiste malo zanima. Vole da se šetaju oko tornja uveče kada lokalna znamenitost uključi slatku futurističku rasvetu. Uprkos skromnim dimenzijama kule Dajbabska Gora, njena visina od 55 metara u maloj Podgorici izgleda veoma dostojanstveno.
Spomenik Visočkom
Ispostavilo se da je Vladimir Semenovič volio Crnu Goru i čak joj je posvetio nekoliko svojih pjesama. Zahvalni stanovnici Podgorice zauzvrat su podigli spomenik pjesniku koji je napisao: "Šteta, Crna Gora nije postala moja druga domovina!"
Na spomeniku je prikazan Vysotsky koji drži gitaru u ruci, okruženu okvirom od ogledala, a u podnožju postolja je Hamletova lubanja u čast jedne od omiljenih glumačkih uloga, odigrane u kazalištu Taganka.
