Opis atrakcije
Manastir Murom jedan je od najstarijih manastira u Kareliji. Ovo je pravoslavni manastir koji se nalazi u naselju Krasnoborsk u okrugu Pudozh. Ovdje, na istočnoj obali Onješkog jezera, nalazi se mali komad zemlje, dug oko 1 km, koji ga odvaja od obala jezera Murom. Oba jezera povezana su kanalom koji s jedne strane ograničava ta zemljišta, a s druge - u blizini mu je močvarno šumsko područje. Zbog toga je put do manastira (18 km od autoputa P-5) teško dostupan kopnom, najčešće je moguća samo staza uz vode jezera.
Osnivanje manastira datira iz kasnog 14. i početka 15. veka. Vjeruje se da je ovo mjesto bilo staro primitivno naselje. Prema legendi, do osnivanja manastira došlo je zbog čudesnog pojavljivanja svetog Vasilija, episkopa novgorodskog, vizantijskom monahu Lazaru iz Carigrada. Monah Lazar poslan je svetom Vasiliju Novgorodskom da napiše popis glavnog svetišta Novgoroda - slike Sofije, Mudrosti Božje. Svetac ga je blagoslovio da ostane, a nakon smrti se pojavio monahu i naredio mu da ode na sjever do jezera Onego i tamo osnuje samostan, na pustinjskim mjestima.
Nakon dolaska na otok sv. Lazar je mnogo patio od lokalnog stanovništva, jer su stanovnici uglavnom bili pogani i bojali su se za svoju zemlju. Ali Lazar nije ustuknuo i počeo je graditi kuću, kapelu. Nakon nekog vremena, glasine o pravoslavnom monahu dovele su do njega i druge monahe iz raznih udaljenih mjesta, pa je manastir postupno počeo rasti.
Prvu pravoslavnu crkvu na ovim prostorima, posvećenu Uspenju Bogorodice, ovde su podigli monasi koji su došli iz Kijeva. Tada su posječena crkva Rođenja Ivana Krstitelja i trpezarija. I mala crkva Lazarevog vaskrsenja, sagrađena 1390. godine, nalazila se na groblju izvan ograde manastira. Časni Lazar se predstavio u 105. godini i njegove mošti bile su skrivene u crkvi Ivana Krstitelja.
Evo najznačajnijih prekretnica u istoriji samostana: propast litvanskog i njemačkog naroda tokom nevolja 1612., pretvaranje manastira u ženski manastir 1786., ukidanje 1787., obnova 1867. donacijama imenovanjem države od 7 osoba bez državne podrške s osnivanjem domova za osobe s invaliditetom i stara lica; podizanje nove crkve Uznesenja, u kojoj su bile dvije bočne kapele (Rođenje Ivana Krstitelja, Sv. Ivan Rilski), izgradnja i posvećenje kamene crkve u spomen Svih svetih 1891. godine.
Drvena Lazarevska crkva, koja je preživjela do naših dana, već je bila skrivena u drvenoj crkvi u 19. stoljeću, koja ju je sačuvala kao u kutiji.
Nakon uspostavljanja sovjetske vlasti i zatvaranja samostana, bio je opustošen i uglavnom uništen. Godine 1919. poljoprivredna komuna nazvana po I. Trockog, koji je zatvoren 1930. Nakon rata 1945. godine ovdje je postavljen dom za invalide, a od 1960 -ih mjesto je bilo prazno. Do kraja 20. stoljeća sačuvani su samo ostaci zidova katedrale Uznesenja, dijela crkve Svih Svetih i ruševine bratske zgrade. Uništena je i drevna Lazarevska crkva. Tek 1954. godine arhitekta Opolovnikov A. V. izradio je projekt obnove ovog jedinstvenog spomenika u kojem je sačuvan čak i ikonostas iz 16. stoljeća. A 1959. godine zgrada je demontirana i prevezena splavovima uz jezero do Kizhija, gdje je obnovljena.
Preporod manastira počeo je 1991. godine, kada je manastir Murom prenet u sastav Ruske pravoslavne crkve. Sada je već obnovljena bratska zgrada u kojoj se nalazi zimska crkva sv. Nikole, ćelije i trpezarija. Zvonik je obnovljen, kao i nekadašnja kapela iznad Lazarevske crkve, koja se koristi kao ljetni hram. Zbog nepristupačnosti ovog mjesta, obnova samostana ima određene poteškoće, ali ostaje u naše vrijeme mjesto za usamljen i surov monaški život.
Dodan opis:
Zelinski Jurij 03.10.2013
Imam saznanja da je monah Lazar prvobitno sagradio ćeliju na Randozeru, a kada su kaluđeri počeli dolaziti k njemu želeći podijeliti isposnicu, odlučili su prenijeti samo pijesak na bolja zemljišta na rtu Murom na Randozeru.
