Opis atrakcije
U Marienburgu (Gatchina-1) Lenjingradske oblasti, u Krugovaya ulici, u zgradi broj 7, postoji funkcionalna pravoslavna crkva Pokrova Presvete Bogorodice. Razlog izgradnje hrama u Marienburgu je taj što su sredinom 1838. godine, na zahtjev carske porodice, ovdje prenijete usluge četvrti Jaeger. Gotovo u tom času podnesena je peticija za najveće ime sa zahtjevom za stvaranje novog hrama u novom naselju Jaeger.
Polaganje prvog kamena na zgradi hrama obavio je 25. maja 1886. protoprezviter Jovan Janišev, koji je bio lični ispovjednik članova carske porodice. Projekat crkve razvio je peterburški arhitekta David Ivanovič Grimm, koji je takođe bio istraživač zainteresovan za istoriju drevne ruske i vizantijske arhitekture. Inače, Grimm je bio arhitekt grobnice Vilikoknyazheskaya u tvrđavi Petra i Pavla. Radne crteže izradio je akademik I. A. Stephanitz. Projekat je odobrio car Aleksandar III.
Dve godine kasnije, u novembru 1888, hram je osveštao Jovan Janišev u prisustvu cara Aleksandra III. Značajno je da se ceremonija osvećenja održala mjesec dana kasnije, nakon što je carska porodica čudom pobjegla tokom olupine vlaka u blizini grada Harkova.
Do 15. marta 1918. Pokrovska crkva bila je u nadležnosti sudskog odjela. Zatim, kada je nakon februarskih događaja carski lov ukinut, crkva je predata eparhijskom sveštenstvu.
Godine 1933., dekretom Sveruskog centralnog izvršnog komiteta, Zatvorska crkva u Jegerskoj Slobodki zatvorena je, a sva unutrašnja dekoracija je opljačkana ili uništena.
Za vrijeme njemačke okupacije, za vrijeme Velikog Domovinskog rata, u Pokrovskoj crkvi, počevši od listopada 1941., služene su službe koje je za stado do 1942. vodio svećenik John Pirkin, a zatim, sve do uhićenja 1944., svećenik Vasilij Apraksin. U isto vrijeme tamo je postavljen privremeni ikonostas od šperploče, koji je zamijenjen novim, koji je crkvi poklonio Lenjingradsko bogoslovsko sjemenište, tek 1952. godine.
Godine 1952. crkva je obnovljena, a iste godine crkva je svečano osvećena. Hram je 1957. godine okružen novom ogradom. Godine 1959. pojavila se drvena crkvena kuća.
Iza oltara Zastupničke crkve, večni pokoj pronašli su protojerej Vasilij Levitski, protojerej Petar Belavski, bivši rektori ove crkve i protojerej Jovan Preobraženski.
Arhitektonsko rješenje Zastupničke crkve stvara skladnu cjelinu sa zgradama bivše Jegerske Slobode. Crkva je okrunjena sa pet nekada pozlaćenih, a sada plavih kupola luka, krunisanih krstovima. Dvije kupole pozlaćenog luka krunišu zvonik koji se nalazi iznad ulaza u crkvu. Elementi fasadnog dekora jasno pokazuju motive staroruske arhitekture.
Glavni ukras i srce crkve bio je troslojni rezbareni ikonostas, koji su od hrasta izradili majstori peterburške fabrike E. Schrader.
